XVII | The Tyrconnell [ireland]

[distilleerderij] Cooley

      [betekenis] 'Land van Conall'

         [gebied] Ireland

       [leeftijd] -

          [vaten] Amerikaans eiken

        [alcohol] 40%

          [prijs] €

           [waar] Gall&Gall, Pijnacker

  [datum aankoop] 21-04-'12

        [oordeel] 81 punten

Vernoemd naar een beroemd renpaard dat de familie bezat van de producent A.A. Watt, komt deze fraaie whiskey. Het paard siert het etiket. In 1925 moest Watt de productie stopzetten vanwege de grote drooglegging in de VS (wat een behoorlijke afzetmarkt was). Decennia later is het Ierlands enige onafhankelijke distilleerderij Cooley dat de whiskey weer in ere herstelde. 

Net als die andere grote whiskey van Cooley, Connamara, is ook Tyrconnell maar twee keer gedistilleerd. Grote verschil met de Connamara is dat hij minder moutig is. De kleur is mooi donker en verraad al iets van de geur en smaak: karamel.

In de geur karamel, fruit en vanille. Ondanks het geen oude whiskey is, geen aanduiding, is hij wel behoorlijk zacht. Licht zoetje erbij en samen met de eerder genoemde geuren toch een vrij complexe smakenpalet.

Met een drupje water zijn de geuren iets uitbundiger, het komt 'lekker los'. Ook iets kruidigs komt naar voren. De smaak wordt wat intenser. De karamel is dan wel verdwenen, maar  het fruit en vanille zijn voller van smaak. Vrij krachtig eigenlijk. 

De afdronk is in beide gevallen gelijk: lange, intense afdronk en de vanille toon blijft het langst hangen.

Prettige whiskey. Vol en stevig van smaak, wat na een drupje water extra geaccentueerd wordt. Jammer dat hij eruit is bij de Gall.

XVI | Glen Moray 1984 [speyside]

[distilleerderij] Glen Moray-Glenlivet

      [betekenis] -

         [gebied] Speyside, Elgin

       [leeftijd] 20 yo

          [vaten] Amerikaans eiken

        [alcohol] 40%

          [prijs] € €

           [waar] Gall&Gall, Pijnacker

  [datum aankoop] -

        [oordeel] 77 punten

Een limited edition, van mijn schoonvader. Bijna leeg, maar ik kon nog net één glaasje bemachtigen voor mijn blogje. Hij is fijn! Glen Moray is een kleine distilleerderij die sinds 1897 whisky's produceert. Deze fles is er één van 5000, wat uiteindelijk ook weer niet heel weinig is. Limited blijkt een ruim begrip. Het werd geleverd in een blauw chique doosje, dat dan weer wel.

De kleur is helder en erg bleek. Standaard vaten dus. De geur heeft meer te bieden dan de kleur; kruiden, gras en wat citrus. Een heel frisse geur. Best aangenaam. 

Wauw, wat is hij zacht van smaak. Zit er wel alcohol in? Ja, 40% volgens het etiket. Verdampt? In de smaak heeft hij lichte vanille en hout tonen. Ook weer die specerijen en citrusaroma's. Verder is hij weinig complex te noemen. 

Een drupje water doet weinig veranderen aan de geur, alleen wat anijs komt naar voren geschoven. De smaak wordt nog iets vlakker dan de whisky eerlijk gezegd al was. Uiteraard blijft hij aangenaam zacht. De afdronk is in beide gevallen licht fruitig, maar erg kort.

Een prima whisky, en in zijn klasse (vlak, maar toegankelijk) is het een absolute topper. Maar toch mist hij karakter. Hij is nergens uitgesproken of spannend. Het aller-aller-allerlaatste beetje gaat weer terug naar Aarlanderveen, naar mijn schoonvader.